Ik heb altijd gedacht dat het een kind was, dat vijf broden en twee vissen bij zich had, maar toen ik het ging opzoeken kon ik het niet snel vinden. De concordantie hielp en tot mijn verbazing staat dit in het Johannes evangelie. De andere evangelisten vertellen over de vijf broden en twee vissen, maar niet waar ze vandaan kwamen. Johannes 6 vers 9: ‘Er is hier wel een jongen met vijf gerstebroden en twee vissen – maar wat hebben we daaraan voor zoveel mensen? Het Johannes evangelie, met zijn grote nadruk op: ‘Ik ben het brood des levens’, geeft dit bijzondere detail.
Ik kwam erop omdat ik me afvroeg hoe het onderwijs van Jezus raakt aan de plek van kinderen in de gemeente. Jezus’ onderwijs is divers. Hij gaat naar de synagoge en volgt de Joodse liturgie. Jezus onderwijst de menigte vaak buiten. Maar de evangelisten schrijven weinig over de plek van kinderen. Kennelijk niet zo belangrijk.
Indirect spelen kinderen wel een rol in de evangeliën. Ze worden hier en daar genoemd in het onderwijs en in voorbeelden van Jezus. Het meest fameuze stuk is dat Jezus de discipelen terechtwijst als ze het onderwijs van Jezus ongestoord willen laten doorgaan en de kinderen afwijzen. De weerbarstige praktijk van kinderen die hinderen blijft overigens springlevend.
In alle vier verhalen zijn de discipelen min of meer in paniek over de opdracht om de menigte te voeden. Met hun economische vaardigheden zit het wel goed, want ze rekenen Jezus voor om welke bedragen het hier gaat. Een vroege vorm van de politieke mantra: haalbaar en betaalbaar.
Maar nu – in plaats van kinderen tegen te houden – komen de leerlingen met een jongen aan bij Jezus. Een beetje pijnlijk, maar ook humoristisch. Er is hier een jongen!!!
Jezus neemt wat de jongen heeft en laat zien dat Hij het brood des levens is. De gelaagdheid van het verhaal is ook dat het begint met een kind. Hij die zichzelf ontledigd heeft en mens/kind is geworden, Hij voedt de wereld door een kind.
Mijn natuurlijke respons is ook dat de vijf broden en twee vissen te weinig zijn. ‘Wat is dit voor zovelen’ is een wanhoopskreet over hoe ik zelf tekortschiet. Dat beter mijn best doen nooit genoeg is. Stop ik hier, of geloof ik dat er een laag dat het wonder met een kind kan beginnen. Jezus gebruikt wat de jongen heeft om volwassenen te geven wat zij nodig hebben. Zo kan een kind in mijn leven een grote rol kan spelen om mij te voeden. Ik vind dit niet te ver gezocht. Elia liet zich voeden door de raven, waarom zou ik niet erkennen dat kinderen een deel van ‘mijn voeding’ zijn, dat ik ze nodig heb?
Terug naar het begin. Dat de jongen bij het onderwijs van Jezus aanwezig was, is geen onbetekenend detail. Als het Koninkrijk verkondigd wordt, zijn daar kinderen bij. Een gemeente die Jezus volgt, kan daarom vrijmoedig wegen vinden waarbij kinderen gevoed worden met Gods woord en de kinderen ons tot voeding zijn.
Best een aantrekkelijk idee om zondags samen te zoeken naar voeding en bemoediging. Er is hier een kind!
